Keizersnede en bevalling op 1 dag!

Maandag ben ik weer hard aan het werk gegaan, nou ja hard. Nog voor 10 uur had ik al genitale wratten en een besnijdenis van een 7 dagen oud jongetje gezien, maar daarna was er niks meer. Ik heb een beetje tv gekeken, met de verpleegkundige gehad over het feit dat zij niet worden uitbetaald maar dat het ziekenhuis wel geld binnen krijgt. Als je vraagt waarom ze wel blijven werken, is het antwoord voor hun heel logisch. Ze werken voor God, dat het op een dag goed zal komen en dat ze in het hiernamaals goed terecht komen. Naast het werk in het ziekenhuis doen daarom heel veel mensen nog aan farming, ze verbouwen wat groentes op een klein stukje land. Het is voor ons heel bijzonder en bijna niet te begrijpen dat dit zo kan gebeuren. Ik heb uitgelegd over vakbonden in Nederland en dat je kan staken als medewerker als je onrecht wordt aangedaan. Dit kennen ze wel in Afrika, bij de private hospitals, maar dit ziekenhuis hoort bij een kerk. De kerk is de baas en als ik mijn mening er zo over mag geven, de kerk neemt volgens mij al het geld. Ik kan me erover blijven verbazen hoe sterk het geloof hier is. De dinsdag was weer een heel andere dag. De dag begon met het gratis vaccinatie programma voor kinderen. En het vaccineren is inderdaad gratis, de moeders betalen wel 100 franc (15 eurocent) voor het laten wegen van de kinderen (en waar gaat die 100 franc dan weer heen vraag je je af). Het is een chaotische bedoeling alle moeders worden omgeroepen en de kinderen worden gewogen. Dan gaan ze weer zitten en krijgen een kleine presentatie over onderwerpen die te maken hebben met gezondheid. Dan worden de kinderen op leeftijd ingedeeld op de bankjes en ga je langs met Vitamine A capsules en de vaccinaties, zoals polio en DTP. De kinderen beginnen om de beurt te huilen en iedereen loopt door elkaar. Uiteindelijk toen het wat rustiger werd heb ik ook 2 prikken mogen geven. Doodeng op zulke kleine kindjes, maar het ging geloof ik goed. Ze zijn hier niet heel erg van het feedback geven. Als het fout gaat hoor jet het, als het goed gaat en je vraagt ernaar, krijg je een soort knikje. Ik neem dus aan dat het goed ging en dat ik nu kan vaccineren. In de middag werd verteld dat er een vrouw zou gaan bevallen vandaag, maar dat ze eerst naar huis was om wat spulletjes te halen. Later bleek er nog een vrouw op knappen te staan. Deze vrouw was al eerder gekomen met weeën die te vroeg waren begonnen, na 36 weken zwangerschap. Dit komt door de malaria. Ze heeft twee dagen weeënremmers en anti-malariamiddel gehad, het mocht niet baten. Toen bleek dat het het hartje van de baby onregelmatig klopte werd de man erbij gehaald om aan hem te vragen of hij toestemde in een keizersnede. Gelukkig deed hij dat en de vrouw werd meteen doorgereden naar de OK. Wij beide in een OK-pak, wat iets anders eruit ziet dan in Nederland. Mijn broek was 5 maten te groot, zo ook mijn jasje wat ervoor zorgde dat de dokter zo naar mijn navel kon kijken. De OK-klompen die we in Nederland hebben zijn hier ook anders, voor de dokter en de assistenten zijn het groene kaplaarzen. Wij hadden OK-slippers. De keizersnede werd in eerste instantie onder plaatselijke verdoving gedaan, maar de verdoving hier in Kameroen is niet al te best, ik heb het vermoeden dat de vrouw heeft gevoeld hoe de dokter in haar buik naar de baby zocht. Ze schreeuwde het uit. Na een grote golf vruchtwater (bijna over mijn blote voeten heen, kon nog net wegspringen) kwam er ineens een baby! Ik werd er gewoon emotioneel van kan het niet anders zeggen. Ineens heeft de dokter een baby in zijn handen, zo ongelooflijk. De baby word afgedroogd en naar de Maternity gebracht, er is niet echt een kraamafdeling zoals wij kennen. Dan wordt de vrouw dichtgenaaid om het zo maar te zeggen. Ik weet nu hoe een baarmoeder eruit ziet met eierstokken en al. En toen de dokter toch bezig was heeft hij nog wat andere organen aangewezen. De vrouw was ondertussen onder algehele verdoving gebracht. Maar haar voeten bewogen na een tijdje, ik gaf dit aan en kreeg een heel bijzonder antwoord. De bedoeling is dat de verdoving is uitgewerkt tegen de tijd dat de laatste hechting wordt gezet. Er is namelijk geen beademingsapparatuur aanwezig en dus kunnen ze geen zware verdoving geven, dit zorgt er namelijk voor dat de ademhaling en zuurstofopname daalt. Heel vrolijk werd er gezegd:” en daarom hebben wij geen intensive care nodig!” Handig joh. Nog iets wat voor mij nieuw was, alle handen die aanwezig zijn kunnen helpen. Normaal als ik mee kijk met een operatie sta ik op een afstandje te kijken en let ik er op dat ik niks aanraak of tussen twee steriele velden in ga staan. Hier heb ik infuuszakken vastgehouden, foto's gemaakt en het zweet van de dokter zijn hoofd geveegd. Bij terugkomst op de Maternity stond de vrouw van een medewerker met weeën bij een bed. Ik ben me thuis gaan omkleden en ik denk ga zo nog even kijken. Toen ik kwam kijken was ik precies op tijd, ik wilde me nog omkleden maar dat kon niet meer vertelde ze me. Ik ben erbij gebleven en inderdaad binnen 15 minuten was het kind er. Het ging zo ontzettend snel! Geen scheuren en geen inknippen, het kind wordt er letterlijk uitgetrokken, het leek eigenlijk wel heel makkelijk zo. Het was al wel het derde kind dus dat scheelt ook. Moeder is trouwens 24 jaar, lijkt jong maar is best gemiddeld, mijn jongste moeder bij de controledagen is 15 jaar. De oudste 39. Maar dat terzijde. Ik heb een hele bijzondere dag gehad. En op woensdag heb ik weer bij de clinic voor zwangere vrouwen geholpen. Ik heb zelfs al een vrouw helemaal alleen gedaan, voelen waar het kindje ligt, de buik opmeten en uitrekenen wanneer ze is uitgerekend. Ik vind het nog steeds lastig wat ik wil als ik terugkom, het is iets waar we het hier zo nu en dan toch over hebben. Ik voel wel dat ik het heel leuk vind om met zwangere vrouwen bezig te zijn, zoals de clinics en de controle maar dat ik operaties ook heel leuk vind., Er hangt zo'n andere sfeer op de OK dan in de rest van het ziekenhuis, op een gekke manier is het heel gezellig op de OK, dat heb ik Nederland meegemaakt en hier nu ook. Als iemand een suggestie heeft hoe deze te combineren hoor ik het graag! Veder zijn we druk bezig met wereldAIDSdag organiseren. Het gaat groot worden! Vandaag zijn we bij 2 scholen langsgeweest om ze uit te nodigen om een toneelstukje over HIV en AIDS op te voeren op 1 december. Het was heel leuk om te zien hoe de scholen zijn georganiseerd en hoe ze eruit zien. De eerste school was nog van beton, de grond was wel gewoon aarde en geen ramen of deuren. De tweede school was van hout. Er miste enorme stukken muur en dak. Het hoofd van de school vertelde dat als het regend er een aantal klaslokalen onderlopen en de kinderen naar huis moeten. Echt heel triest want de kinderen zijn heel leergierig. Ze luisteren heel aandachtig naar wat je verteld en kunnen het herhalen daarna. Ik ben erg benieuwd naar de toneelstukjes.