Ik ben aangekomen!!!!
18 oktober 2008
Onze eerste 2 dagen zitten er alweer op. Woensdag op donderdag een hele lange reis gehad. Bij aankomst op het vliegveld wilt iedereen komen helpen om je koffers te dragen en een taxi regelen en om je door de douane te helpen. Ze zijn hier zo handig en snel in, je hebt het bijna niet in de gaten. Nadat we onze koffers gevonden hadden heeft iemand ons meegenomen naar een kleine kiosk om geld te wisselen, wat bizar, sta je daar ineens als blank meisje tussen al die donkere mannen in. Maar goed na een beetje te hebben gewisseld gingen we naar de taxi, we hebben de mannen betaald en de taxi nam ons mee naar het hotel. In de taxirit keek ik mijn ogen al uit. Wat een ander beeld dan ik had verwacht, het lijkt of je continu in een promo-filmpje van een of ander goed doel loopt. Verkeersregels zijn er niet . Je ziet mensen zich wassen in slootjes en overal zijn hele grote bananenbomen. Bij Le Foyer de Marin, een hotel voor Duitse Missionarissen, hebben we ontbijt genomen. Daar hebben we gewacht tot we werden opgehaald door Willemieke en Annemieke die hier al een tijdje zitten. Na een tijdje kwam er een man met ons praten over voetbal, Frankrijk en uithuwelijken. Ik was zo moe dat ik de helft niet begreep, sowieso de hele strekking van zijn verhaal was onbegrijpelijk. Maar hij kende Patrick, een co-assistent die hiervoor ook in Banga Bakundu is geweest. We werden rond 12 uur opgehaald en na de lunch zijn we op weg gegaan naar het ziekenhuis. Eerst in een taxi naar het busstation en daar was het druk! Er gebeurde zoveel tegelijk, dit hadden we echt nooit alleen kunnen vinden. In de bus zaten we met vijf personen op een bankje, lekker knus. Ik heb een tijdje uit het raam zitten staren naar de natuur die voorbij komt. Wat ongelofelijk anders dan Nederland en wat ik verwacht had. Wel erg mooi. Helaas gooien ze alles uit het raam en is het dus ook vies. Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. We werden nog aangehouden door militairen met de bus en iedereen moest zijn paspoort laten zien. Een meisje werd uit de bus gehaald en mocht later weer instappen. We reden verder en begon te regenen! Droogseizoen is nog niet helemaal begonnen :s Het regent naar binnen in de busjes maar je kan geen kant op met 4 mensen naast je, dus heb het maar over me heen laten komen wat nog best verkoelend bleek. Na 4 bijna 5 uur in de bus zijn we bij het ziekenhuisterrein aangekomen. Door de regen nog het laatste stukje gelopen met de veel te zware koffers. We hebben wat gegeten en ik ben vroeg gaan slapen. Slopend zo'n reis!Nu onze eerste dag in het ziekenhuis gehad. Bij de morning devotion ons voorgesteld en meegegaan met de hoofdzuster. Zij heeft ons een rondleiding gegeven en toen zijn we met een andere zuster begonnen aan de rondes en uitleg gekregen. Ik heb zoveel nieuwe mensen gezien vandaag. Mijn hoofd loopt over van de nieuwe info en indrukken. Ook het Pidgin is lastiger dan ik dacht, de mensen praten zacht en articuleren weinig. Maar volgens de zuster leren alle Nederlanders het dus dat zal dan nog wel komen. Dit weekend gaan we verder met acclimatiseren en een telefoonkaart halen en internetten. Het wordt nog erg wennen hier, maar het bevalt me ook wel. De warmte en vochtigheid is trouwens ook nog wel wennen. Maar het voelt ook wel heel lekker de zon op je huid. Helaas kan ik niet de hele dag in bikini rondlopen en zweet ik als een otter in mijn uniform.
Wat een leuk en uitgebreid verslag. En wat snel.
dikke kus
Ik hoop dat je binnenkort ook wat foto's kunt uploaden, zodat we kunnen zien wat jij ziet. Hoe is het guesthouse? En is het eten erg griezelig? Veel plezier verder en succes met het verwerken van alle nieuwe indrukken. Probeer ook maar een beetje te genieten.
Dikke kus!
Ik wist niet dat jij zo leuk kon schrijven!! HA dit smaakt naar meer, heb nu nog meer zin in december!
Suc6 met je pidgin, met die talenknobbel van jou zit dat wel goed!!!
LOVE YOU! (en oh ja je bent getrouwt he! Vertel het aan iedereen!!)
liefs, xx
groeten van Dieneke.
Groetjes.
Margolia Goud
Lijkt me heel spannend wat jij aan het doen bent en ook dankbaar.
Veel succes ben benieuwd naar je belevenissen.
Meid wat leuk om te lezen. Ik stel het me allemaal voor en geniet mee.Schrijf maar veel en geniet ervan , ook als het soms tegen zit!
Liefs Ineke
Snel zeg je eerste verhaal,leuk om te lezen en gelukkig ben je goed aangekomen!
groetjes.
wat een binnenkomst in Kameroen zeg! wel super leuk dat je alles op schrijft, op die manier kun je ook het best je ervaringen goed blijven herinneren en de niet zo leuke dingen van je afschrijven.
Heel veel succes daar en we zullen aan je denken.
Groetjes Iris en Alex
Mooi dat jullie geland zijn en vervolgens in de Kameroenese cultuur geland zijn. Ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat verlopen met jullie. De eerste indrukken zijn leuk om te lezen.
Succes Johan
Groetjes van Lisette (je verre achternicht)
Leuk hoe je alles beschrijft, kan helemaal meevoelen hoe je in het busje zat! Goed dat jullie heelhuids zijn aangekomen. Veel plezier en succes!
groetjes
Willemien
Gaat allemaal goedkomen met dat Pidgin. Het is net of ik het zelf weer meemaak! Binnen no-time ben je geacclimatiseerd en merk je niets meer van de warmte. Niet vergeten Ndole te eten!
liefs
Wendie